عبدالباقی درویش
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالباقی درویش (۶ اردیبهشت ۱۳۲۷ نوشهر _ ۱ اسفند ۱۳۶۴ شمال اهواز) سرهنگ
خلبان و استاد خلبان هواپیماهای ترابری، ارتباطی و آموزشی نیروی هوایی ارتش ایران بود.
[ویرایش]
عبدالباقی درویش در ششم اردیبهشت ۱۳۲۷ در شهرستان
نوشهر از توابع استان
مازندران چشم به جهان گشود. پس از پشت سر گذاشتن دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی مدرک دیپلم خود را از دبیرستان مروی تهران گرفت و در سال ۱۳۴۶ به استخدام
نیروی هوایی شاهنشاهی ایران درآمد و پس از گذراندن دوره مقدماتی پرواز در اواخر سال ۱۳۴۶ برای تکمیل دوره خلبانی به
پایگاه نیروی هوایی کیسلر ایالت میسیسیپی آمریکا فرستاده شد. پس از کسب نشان پرواز به عنوان خلبان به ایران بازگشت. با شروع جنگ ضمن آموزش خلبانان و خدمت رسانی، در عملیات‌های داوطلبانه نیز شرکت کرد. در ۱ اسفند ۱۳۶۴، به همراه ٨ تن از نمایندگان مجلس، نیروهای عالی رتبه ارتش، مقامات عالی رتبه قضایی با هواپیمای
فوکر اف۲۷ فرندشیپ به خلبانی عبدالباقی درویش در جریان
عملیات والفجر ۸ ، در ۲۵ کیلومتری شمال اهواز عازم جبهه‌های جنگ بود که هواپیمای حامل آنها در محاصره دو فروند
میگ-۲۳ عراقی قرار گرفت و همه ٥١ سرنشین آن شهید شدند. مزار این شهید عزیز در
بهشت زهرای تهران است.
ششم ارديبهشت ،۱۳۲۷ در شهرستان نوشهر چشم به جهان گشود. پدرش محمد و مادرش زكيه نام داشت. تا پايان دوره کارشناسی در رشته علوم اجتماعي و پژوهشي درس خواند. ازدواج کرد و صاحب چهار پســر شــد. به عنوان افسر ارتش در جبهه حضور يافت. يكم اســفند ،۱۳۶۴ با ســمت خلبان در اهواز بر اثر سانحه هوایی به شهادت رسید. مزار او در بهشتزهرای شهرستان تهران واقع است
