صلاه خوف
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نماز خوف همان
نماز یومیه است، ولى به صورت شكسته (مانند
نماز مسافر) است خواه در سفر باشد و خواه در حضر، با جماعت خوانده شود، يا فرادى.
[ویرایش]
۱- دشمن در جهت مخالف
قبله مستقر باشد.
۲- براى مسلمانان بيم‌آن باشد كه اگر تمام لشگريان با هم براى خواندن نماز بايستند، دشمن به آنان حمله كند.
۳- تعداد نفرات مسلمانان بحدّى باشد كه اگر دو فرقه شوند، يكى از آن دو فرقه ياراى مقاومت با دشمن را داشته باشند.
۴- احتياج به بيشتر از دو دسته كردن نمازگزاران نباشد.
قرآن كريم مى‌فرمايد: «وَاذا كُنْتَ فيهِمْ فَاقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ فَلْتَقُمْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا اسْلِحَتَهُمْ فَاذا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرائِكُمْ وَلْتَأْتِ طائِفَةٌ اخْرى لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَاسْلِحَتَهُمْ ...» و چون (اى پيامبر) ميان مؤمنان (رزمندگان) هستى و براى آنها نماز به پا مى كنى، گروهى از آنها با تو بايستند و سلاحهاى خويش را برگيرند، و چون سجده كردند، عقبدار شما شوند گروهى ديگر كه نماز نخوانده‌اند، بيايند و با تو نماز گزارند. آنها بايد وسايل دفاعى و سلاحهايشان را (در حال نماز) با خود حمل كنند.
بدين ترتيب،
امام جماعت ، لشكريان را دو دسته كرده، يك گروه را در مقابل دشمن قرار مى‌دهد دسته دوّم را براى اقتدا كردن به نماز فرا مى‌خواند و يك ركعت را با اين نمازگزاران خوانده، پس از برخاستن، ركعت دوم را تا آن حدّ طول مى‌دهد كه گروه ديگرى كه قبلًا در مقابل لشگريان دشمن قرار داشتند، جهت اقتدا به او مى‌آيند، پس از رسيدن، آن دسته
تکبیر گفته و با امام به
رکوع مى‌روند و پس از
سجود، امام براى
تشهد مى‌نشيند و نماز گزاران جهت انجام دادن ركعت دوم بر خاسته، ركعت دوم را تمام مى‌كنند و پس از تشهد به امام كه تشهد را براى رسيدن دسته دوم طول داده، مى‌پيوندند و با امام جماعت نماز را تمام مى‌كنند.
در نماز سه ركعتى امام مخير است كه با گروه اول يك ركعت و با گروه دوم دو ركعت نماز را جماعت بخواند و يا به عكس با گروه اول دو ركعت و با گروه دوم يك ركعت.
شهید ثانی در
شرح لمعه چنين اضافه مى‌كند: در اين نماز اگر امكان قرائت و ايماء در ركوع و سجود، در هر ركعت نباشد، به جاى همه اعمال بعداز نيت و تكبير فقط ذكر
تسبیحات اربعه «سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر» را بگويد و سپس تشهد گفته، نماز را سلام دهد.
[ویرایش]
صلاة شدة الخوف اين‌نماز يكى‌از نمازهاى خوف به‌شمار مى‌رود و در صورتى واجب مى‌گردد كه مسلمانان درحال جنگ‌بوده و جنگ به‌نهايت شدت خود رسيده باشد، در اين حال، بايد همه لشگريان نماز را فرادى بخوانند و از جهت استقبال و ركوع و سجود و قيام و ساير اركان و واجبات نماز بايستى سعى شود تا حد امكان خصوصيات مذكور رعايت شود، و نماز به شكل صحيح خوانده شود، ولى اگر امكان نداشت، وجوب آن ساقط مى‌گردد و حداكثر طريقه ممكن مجزى خواهد بود؛ هر چند در حال سوارى، پشت به قبله، بدون ركوع و سجود انجام شود. همچنان كه قرآن مى‌فرمايد: «... حافِظُوا عَلَى الصَّلواتِ وَ الصَّلوةِ الْوُسْطى وَ قُومُوا لِلَّهِ قانِتينَ- فَانْ خِفْتُمْ فَرِجالًا اوْ رُكْباناً فَاذا امِنْتُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَما عَلَّمَكُمْ ما لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُون» همه نمازها و نماز ميانه را مواظبت كنيد، و براى خدا مطيعانه به پاخيزيد، و اگر از دشمن ترس داشتيد در حال پياده روى يا سواره (نماز كنيد) و چون ايمن شديد خدا را ياد كنيد؛ چنان كه خداوند به شما آموخته است، آنچه را نمى‌دانستيد.
فقها نماز شدت خوف را نماز مُطارده مُسايفه ناميده‌اند. نمازهاى ديگرى از انواع نماز خوف به نام نماز عسفان- نماز بطن النخل- مغاير با آنچه ذكر شده، بيان كرده‌اند.
[ویرایش]
نماز خوف در جنگ _ نماز خوف فراری از جهاد _ نماز خوف هنگام جستجوی دشمن _
