علی‌اکبر احمدیان بابکی در سال ۱۳۴۰ در شهر بابک، استان کرمان به دنیا آمد. وی در سال ۱۳۵۹، در حین تحصیل در رشته دندان‌پزشکی، به‌طور موقت تحصیلات خود را رها کرده و به جبهه‌های جنگ عراق با ایران ملحق شد. احمدیان دارای دکترای دندان‌پزشکی از دانشگاه تهران و همچنین کارشناسی ارشد در علوم دفاعی و دکترای مدیریت استراتژیک از دانشگاه عالی دفاع ملی است. وی فعالیت خود در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را از سال ۱۳۵۹ آغاز کرده و در طول جنگ عراق با ایران به عنوان یکی از فرماندهان ارشد سپاه شناخته می‌شد و ریاست ستاد قرارگاه نوح را بر عهده داشت. احمدیان در عملیات فتح‌المبین، عملیات خیبر، والفجر مقدماتی، والفجر ۳، کربلای ۳ و کربلای ۴، نقشی فعال ایفا نمود. در سال ۱۳۶۴ با حکم امام خمینی، به ریاست ستاد نیروی دریایی سپاه منصوب گردید. پس از جنگ، از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۶ به عنوان جانشین فرمانده نیروی دریایی سپاه فعالیت داشت و از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۹ به عنوان فرمانده نیروی دریایی سپاه پاسداران خدمت کرد. او در فاصلهٔ سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۶ ریاست ستاد مشترک سپاه پاسداران را بر عهده داشت. در تاریخ ۱ خرداد ۱۴۰۲، پس از برکناری علی شمخانی از سمت دبیری شورای عالی امنیت ملی، با حکم سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور ایران، احمدیان به عنوان جانشین وی منصوب گردید.
