طاغوت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طاغوت، معرف اشخاص و حكومت های ستمگری چون رژیم محمدرضا شاه در ایران است. طاغوت را از ریشه «طغی» به معنای سرکش دانسته اند و برخی این کلمه را غیر عربی می دانند که از زبان تورانی به زبان عربی راه یافته و چندین بار نیز در قرآن به کار رفته است.
كلمه طاغوت هشت بار در پنج سوره از قران تکرار شده و مشتقاتی از آن همچون «طغی»، «طغوا»، «طغیانا» نیز ۳۱ بار در قرآن به کار رفته است. براساس تفسیرهای قران، طاغوت به سه معنا در قرآن آمده: اول به معنای
شیطان که بیش از حد طاغی و نافرمانی کرده است؛ دوم به معنی پرستیدن هرچه غیر خداست. چه نام یکی از بتهای قریش نیز طاغوت بوده است، و سوم اشاره به نام فردی یهودی است که برای جنگ با مسلمانان و پیامبر خدا، با کفار قریش هم پیمان شد و بر بت های آنان سجده آورد. در قرآن کریم از
فرعون به عنوان طاغی یاد شده است. در ادبیات اسلامی، فرعون مصر که در زمان حضرت موسی حکمرانی می کرده است، نماد طاغوت به شمار می رود.
در دوران مبارزات اسلامی، همه کسانی که به نحوی با رژیم محمدرضا پهلوی همراه بودند و با آنان همکاری می کردند، طاغوتی خوانده می شدند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز، طاغوت در ادبیات سیاسی ایران بسیار به کار می رفت و به افراد و حکومتهایی اطلاق می گردید که در برابر قوانین الهی و حقوق بشر و هرگونه رفتارهای اصلاحی و انسانی ایستادگی می کردند و رویه های دیکتاتوری و خشونت را برای اعمال دیدگاه های خود به کار می بردند. بسیاری از رژیم های پادشاهی و خودکامه در کشورهای اسلامی از نظر مردم ایران، در ردیف رژیم های طاغوتی قرار دارند.
